مولای من سلام . جمعه چهارصد و دوم منتهی است به شامگاه غدیر. مورخ هفدهم مردادماه نود و نه. غرق در نگاه ِشما روزگار می‌گذرد. وقتی که هیاهو و پریشانی درون، فرو می‌نشیند؛ مانند برکه‌ای که خاکش ته نشنین شده فرصت ِتماشا مهیا است. هرچه حرف حساب است، القا جناب شما و هرچه حرف نابجاست، گِلِ سر به هوایی ماست. جناب جان تنهایی را شکر، خلوت را شکر، حصار ِنامرئی کرونا را شکر، تکلیف تکوینی به جدایی را شکر، فصل فاصله را شکر، پیله را شکر، دوره انتظار تا جوانه را شکر، جمعه سیصد و شصت و دوم: مینیمالیسیم
جمعه سیصد و شصت و یکم: فردیت
جمعه سیصد و شصتم: قهر
شکر، ,هرچه ,دوم ,جناب ,حرف ,جمعه ,را شکر، ,و دوم ,جمعه چهارصد ,چهارصد و ,هرچه حرف
درباره این سایت